Mustafa Sandal'ın albümlerindeki detayların, satır aralarının ve şarkılarındaki tasasız kadınların kapkara bir yelden ötürü üşümüş beyinlerine tapıyorum. Bu yüzden hiçbirini anlamdan öleceğim. Sırf bu Mustafa Sandal derinliği yüzünden.
Tahmin, kurak haliyle eylemin negatifidir. Bu yüzden, tıpkı bir Fransız filminde olduğu gibi koca bir entelektüel servet harcarsın, zihnin yarılır, aklının odasındaki boyalar dökülür duvarlardan ve yine de bir Mustafa Sandal şarkısının içine giremezsin. Asla sormak istediğin soruyu soramazsın, tıpkı küçük çocuklar gibi... Onlar komşunun camını isabetsiz giden bir topla kırmaktan dolayı suçlanırlar ve sürekli kırılan camın kırıkları yerleşir küçük korku tortuları halinde belleklerine. Ama Sandal felsefesinde her şey `Gölgede Aynı`dır. Oysa asıl soru, sürekli saklanmaktadır. Asıl soru, camla özdeşleşen 'kırıklıktır'. Mustafa sandal "aramızda bir top var" der ve bu camı kıran topu irrasyonalize eder. Çocuk, merak ettiği asıl sorusunu soramadan büyür ve yanıtsız olarak geberip gider. Tıpkı benim gibi...
Mustafa Sandal `Akışına Bırak` der her şeyi. Sen bir kadına sayfalar dolusu aşk mektubu yazmak istersin, hatta onunla çenene kramp girene dek gevezelik etmek istersin ama bu anlamlı ritüel beklentisi sadece jest olur, hatun billahi mest olur ama orada kalır. Sandal yasası vardır orada. Şöyle der yasa: 'Suç sende, sever gibisin'. Bense bu konudaki eğitimim tam olduğu için hesabımı verdirtirim. Ama Sandal felsefesindeki kadın figürünü kodlayamadığım için -ki onlar aşkı da sevişmeyi de benden çok daha iyi bilmektedirler- çaktırmadan hesabı öder ve beni mutlu ederler. Beynim ağrıyor, ruhum acıyor. Çünkü bir Mustafa Sandal şarkısının ruhuna dokunmadan uyumak, ruhunu idam etmektir. Bu gece kopmam lazım!
No comments:
Post a Comment